Ramón Serrano Súñer, 1940. Ramón Serrano-Súner (ur. 12 września 1901 w Kartagenie, zm. 1 września 2003 w Madrycie) – hiszpański polityk, minister spraw zagranicznych Hiszpanii i założyciel stacji radiowej o nazwie Radio Intercontinental. Był również szwagrem hiszpańskiego dyktatora, generała Francisco Franco .

Słowo ironia (z grec. eirōneía ‘udawana niewiedza, pozorowanie czegoś’) oznacza – jak wiadomo – ‘drwinę, złośliwość, kpinę, wyśmiewanie lub szyderstwo ukryte w wypowiedzi pozornie aprobującej’. Ktoś może się z ironią w głosie o kimś wyrażać, a zjadliwa ironia – kogoś do żywego zranić. Ironia bywa zazwyczaj gorzka, gryząca, jadowita. Zdarza się, że ktoś powie: O, jaka śliczna piosenka, podczas gdy nie da jej się za bardzo słuchać. Albo: – Tato, dostałem jedynkę ze sprawdzianu z matematyki. A tata: – To bardzo dobra ocena jak na ciebie… I to jest właśnie ironia. Funkcjonuje również w polszczyźnie wyrażenie jak na ironię. Mówi się tak o sytuacji, w której jakiś niespodziewany czynnik psuje przewidywany przebieg czegoś’ (cytuję za Uniwersalnym słownikiem języka polskiego PWN pod redakcją Stanisława Dubisza, Warszawa 2003, t. III, s. 1242). Powie się: Oglądałem ciekawy mecz i jak na ironię ktoś w mieszkaniu za ścianą włączył wiertarkę i huk był nie do wytrzymania. Pamiętajmy o tym, że nie należy mówić i pisać jak na ironię losu, tylko zawsze jak na ironię. Ironia losu to również ‘zaskakujący, niepomyślny rozwój wypadków, które zapowiadały się pomyślnie’, a więc ma znaczenie podobne do znaczenia wyrażenia jak na ironię (i może to być mylące…). Nie wolno jednak owych określeń krzyżować (kontaminować). Jest ironia losu, ale powiedzenie jak na ironię (a nie: jak na ironię losu). Pan Literka

[Zwrotka 1] Inni raperzy wołają stale "No chodź na feata" Kumple na flaszkę dodając "Ale byś coś napisał" Mam wolną rękę w robocie, to nie pomaga wcale Gubię wspomnienia i potem ciąg podupada zdarzeń Ale się biorę za siebie, zrobię płytę mała, dzwonię i się biorę za ciebie Nie zostawiam swoich planów nigdy w drodze po przelew To tak samo jak zostawiłbym na lodzie kolegę I niepotrzebna mi stary z chuja uprzejmość Jak czegoś chcą to nagle Kuba to jest gość Przez niego gada zapewne wóda i ścierwo Niewiarygodne, że taki burak ma czelność Bycie raperem w tym kraju miało być takie ciężkie Nauczyciele, ej, biję brawo im za te lekcje Czasem to widzę szaro i tracę respekt Do mojej branży lecz idę śmiało by tatę wesprzeć Rodzina na karku, nie mam żony, dzieci ale wpływa do banku Więc zamiast tak jak tamci wnosić piwa do parku Zabieram ich na ucztę, nie na blina czy fastfood i rozumiemy się Po co nam tyle krzyku, ej chcesz wiedzeć? Jak połowa muzyków jest tylko westchnieniem Przesiąknięty do szpiku tym co jest nieszczere Moja biografia w Empiku to byłby bestseller [Break] x2 Ale się biorę za siebie, zrobię płytę mała, dzwonię i się biorę za ciebie [Bridge] x2 Wszystko biorę w cudzysłów i za ironię A wszystkie gnoje na winklu chcą być jak ja Codziennie z Diorem na pysku jak na ironię Bo jak te gnoje na winklu stoję i ja [Zwrotka 2] Czuję niepokój, mimo że teraz mam na wszystko Czuję niepokój, bo rap dla nas to gra o wszystko Nie stanę z boku, fan ze mnie i dbam o hip hop Równe szanse, linijka idzie tu za linijką Wielu jest graczy, rap gra na hotelu raczy Nikt nie jest tu u siebie, ciężko do celu trafić Marzy ci się wejść, stary w branżę z buta? To pieprz porady, jednej nawet właśnie słuchasz [Refren] x2 Ci co byli z nami celują zawsze do S klas Ci co ujadali całują nagle po rękach Ziomy z nami tankują zawsze do pełna Ej, w knajpie do pełna i w aucie do pełna [Zwrotka 3] Horyzont zdobędę i nawet jak strace nogi ziom Wyznacznik? Od zawsze mam własny, nie to co oni chcą Rączki? Wyciągną, lecz nie jak prosi leżący Zero opcji na prośby, a pogłoski jak modły Miasto me, mało jest miastowe, ciasno jest Znacie to, mówię do swoich, wiesz tych za mną w tle Z nimi ziom, stary, to co robimy to cenna rzecz Mogę i dla nich boso po Chiny dojść Piję za, na beton w sumie już wylewam Za tych co, nie mogą z nami tak ale widzę was Skandale są ale się żyje, tak? Ale się żyje tak? Ale się żyje tak? [Refren] x2 Ci co byli z nami celują zawsze do S klas Ci co ujadali całują nagle po rękach Ziomy z nami tankują zawsze do pełna Ej, w knajpie do pełna i w aucie do pełna

Ironia to drwina, złośliwość, pogarda, wyśmiewanie, szyderstwo ukryte w wypowiedzi pozornie aprobującej. Można więc mówić ironicznie o jakiejś osobie bądź sprawie, a także poczuć się dotkniętym ironią czy zranionym użyciem przez kogoś ironii w stosunku do nas. Ze względu na to, że z ironią w różnej postaci spotykamy się dość często, naturale jest, że równie często o niej mówimy. I tak poprawnie powiemy jak na ironię i ironia losu. Niepoprawną formą będzie natomiast jak na ironię losu – stanowi to bowiem skrzyżowanie (skontaminowanie) dwóch poprawnych form i w rezultacie jest błędem. Poniżej przedstawiam zdania z poprawnym i niepoprawnym użyciem opisywanych wyrażeń. Uczyłem się do egzaminu i jak na ironię ktoś w mieszkaniu obok włączył wiertarkę, która bardzo hałasowała. Przez cały tydzień nosiłam parasolkę w torebce, mimo że nie padało. W niedzielę zostawiłam ją w domu, wyszłam na zewnątrz i wtedy spadł deszcz. Co za ironia losu! Jak na ironię losu kosz czekolad wygrał Adam, który od tygodnia jest na restrykcyjnej diecie. Podsumowując – korzystamy z wyrażeń na ironię i ironia losu, a błędną wypowiedź jak na ironię losu wyrzucamy ze swoich słowników. Małgorzata Woźna Małgorzata Woźna – magister filologii polskiej oraz kultury i praktyki tekstu, korepetytorka, korektorka i copywriterka, autorka bloga Prosty Polski, na którym od 2016 roku publikuje artykuły dotyczące języka polskiego. Pomaga uczniom szkół podstawowych i ponadpodstawowych uporać się z trudnymi zagadnieniami literackimi i językowymi. Daje wskazówki Polakom na temat poprawności problematycznych form.

Jak na ironię, wielu, którzy za św. Hieronimem utyskują na nadmierne inwestycje w nowe kościoły, prześcigają się w pochwałach angażujących się w szlachetne cele celebrytów w rodzaju George’a Clooneya i Angeliny Jolie, i nie oburzają ich wcale niezwykle kosztowne rezydencje, w których ci ostatni mieszkają z kilkoma członkami

Swoje badania uczeni opisali w piśmie "Archives of General Psychiatry" . - Jak na ironię, alkoholicy przeważnie nie są otyli. Mają raczej tendencję do niedożywienia lub przynajmniej złego odżywienia organizmu, ponieważ wielu z nich zastępuje pożywienie alkoholem - komentuje prowadzący badania dr Richard A. Grucza z Wydziału Medycyny Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis. Teoretycznie, nadmiar kalorii konsumowanych wraz z alkoholem jest w stanie przyczyniać się do otyłości, ale nie obserwuje się jej wśród alkoholików. Zdaniem badacza, wyższe ryzyko otyłości u osób z genetycznymi predyspozycjami do alkoholizmu może wynikać z faktu, że niektóre z nich zastępują jedno uzależnienie drugim. Jeśli ktoś był świadkiem walki bliskiego krewnego z problemem alkoholowym może powstrzymywać się przed piciem, ale kaloryczne, smaczne jedzenie może oddziaływać na te same obszary w mózgu i powodować te same efekty, co alkohol. We wcześniejszych badaniach wykazano, że alkoholizm współdziedziczy się także z uzależnieniem od narkotyków. Naukowcy kierowani przed dr. Gruczę przeanalizowali dane zebrane w dwóch dużych badaniach dotyczących alkoholizmu, z których pierwsze przeprowadzono w latach 1991-92, a drugie w latach 2001-02. Łącznie wzięło w nich udział niemal 80 tys. osób. W analizie uwzględniono nie tylko dziedziczne skłonności do uzależnienia od alkoholu, ale też znane czynniki mogące mieć wpływ na masę ciała - palenie papierosów, rzeczywiste spożycie alkoholu, poziom wykształcenia i wiek. Okazało się, że kobiety, które uczestniczyły w późniejszych badaniach i były obciążone genetycznym ryzykiem alkoholizmu o 50 proc. częściej cierpiały na otyłość niż panie bez tych predyspozycji. Zależność ta dotyczyła też mężczyzn, ale w mniejszym stopniu. Co ważne, w grupie badanej w latach 90. związek między rodzinną predyspozycją do alkoholizmu a otyłością był znacznie mniej widoczny. Zdaniem dr. Gruczy, może to wynikać ze zmian w diecie mieszkańców krajów rozwiniętych. Jest ona coraz bogatsza w kaloryczne i smaczne pokarmy (bogate w cukry proste, sól i tłuszcze), które pobudzają w mózgu te same struktury, co narkotyki i alkohol, czyli tzw. układ nagrody odpowiedzialny za odczuwanie przyjemności. Dlatego osoby predysponowane do alkoholizmu mogą spożywać nadmierne ilości tych pokarmów. "Z wcześniejszych badań wynika, że smaczne jedzenie jest szczególnie pociągające dla osób skłonnych do uzależnień i podejrzewam, że to właśnie znalazło odzwierciedlenie w naszych badaniach" - podkreśla dr Grucza. Jak podsumowuje psychiatra, najnowsza praca dowodzi nie tylko, że predyspozycje do alkoholizmu i otyłości dziedziczą się razem, ale też sugeruje, że na ich ujawnienie się wpływają czynniki środowiskowe. To właśnie zmiana czynników środowiskowych, w tym przypadku diety, może odpowiadać za to, że związek między skłonnościami do alkoholizmu a otyłością ujawnił się wyraźniej w badaniach z lat 2001-02, a nie z lat 90. Geny ludzi nie zmieniły się w tak krótkim okresie. Zdaniem autorów pracy, wskazuje ona, że badacze zajmujący się alkoholizmem i innymi uzależnieniami mają więcej wspólnego z naukowcami zajmującymi się otyłością niż mogłoby się wydawać. fysKfS.

on5o2x14zy.pages.dev/325

on5o2x14zy.pages.dev/271

on5o2x14zy.pages.dev/229

on5o2x14zy.pages.dev/237

on5o2x14zy.pages.dev/294

on5o2x14zy.pages.dev/240

on5o2x14zy.pages.dev/81

on5o2x14zy.pages.dev/308

on5o2x14zy.pages.dev/159

jak na ironie tekst